Senden sonra, böyle işte

Elimdekilere bakayım biraz,
biraz kibrit ve birkaç fotoğrafın,
yaksam mı? baksam mı? bilemiyorum.

bakmak, hoş tebessümüne ve içindeki meleklere

evet, fotoğrafına bakayım,
bir şiir yazarım belki tebessümüne,
bir şair daha güldürürüm belki,
bir âşık okur belki de,
seni, tebessümünü (ve bunu sağlayan melekleri.)

elimde, aklımda, kalbimde kalan sadece fotoğrafların,
yaksam mı? baksam mı? bilemiyorum.
***
Çünkü temizdin sen;
elle, kolla, dille, gözle ifade edilemeyecek kadar.
Evet, evet ben de çok uzaktım,
Belki de bunun için sevdim seni;
ben bile kirletemeyim dile el değmemiş ellerini...
***
Bittim,
ölüyorum Allah kahretsin.
Her geçen gün eriyorum kendi gözlerimin önünde.
Çiçeklere ve hayatın güzelliklerine kaptırmışken kendimi,
karanlığı yaran mumlara ihtiyaç duyar oldum nefes alabilmek için.
Tüm mevsimleri yaşarken senden önce,
yazda kışa,
kışta geceye,
gecede karanlığa ve karanlıkta sana hapsoldum,
senden sonra,
böyle işte...